Elín Gíslína Steindórsdóttir

Ég get verið svo mikill auli að það hálfa væri nóg. Ég þurfti að breyta lykilorðinu á hotmailinu hjá mér því það var kominn vírus í það. Búin að vera alltof lengi með sama lykilorðið. Og viti menn, nú man ég bara alls ekki nýja lykilorðið og kemst þar af leiðandi ekki inná msn-ið. Ég ætla að leggja hausinn vel og lengi í bleyti og reyna að muna nýja lykilorðið. Ef það hins vegar gengur ekki þá ætla ég að stofna nýtt netfang.

Annars er það að frétta að það er stór dagur hjá stóru fjölskyldunni á sunnudaginn. Prinsessan verður 3ja ára gömul og svo verður litli prinsinn skírður. Tvöföld ánægja hjá okkur. Ég er einmitt að horfa á snúlluna út um gluggann þar sem hún er að róla með bestu vinkonu sinni á leikskólanum. Ekki allir sem geta fylgst með börnunum sínum leika sér úti á leikskólanum

Bið að heilsa í bili, hafið það gott um helgina......

Það var yndislegur svipurinn á Hafdísi Ernu þegar hún kom uppá hreiður á miðvikudaginn til að sjá nýfæddan litla bróður sinn. Hún ljómaði eins og sólin, ég fékk bara tár í augun. Þegar litla snúllan vaknaði var amma að passa hana og hún fékk þær fréttir að mamma og pabbi væru á spítalanum því að litli bróðir væri að fæðast. Hún var mjög ánægð með þessar fréttir, loksins eftir allan þennan tíma var litli bróðir að koma úr bumbunni á mömmu. Hún fór og setti dúkkurúmið upp við rúmið sitt og að sjálfsögðu setti hún litla barnið sitt í rúmið og breiddi yfir, bara sætust

Fæðingin gekk mjög vel fyrir sig, var komin uppá fæðingardeild rúmlega hálf fjögur um nóttina og prinsinn skýst í heiminn á slaginu átta. Fæddur 10.09.08. kl. 08:00. Ekki slæmar tölur það. Rúmar 15 merkur og 51,5 cm, bara flottastur. Við fórum svo heim kl. 8 um kvöldið því að hreiðrið lokaði á miðnætti vegna verkfalls ljósmæðra. Mér stóð til boða að fara niður á sængurkvennagang og vera þar eina nótt en ég vildi frekar fara heim og vera með fjölskyldunni. Anna ljósmóðir kom svo um kvöldið og kíkti á okkur. Ég var svo mjög fegin að hafa farið heim um kvöldið því það var allt troðfullt á spítalanum um nóttina og daginn eftir svo næðið hefði ekki verið mikið og maður hefði verið dálítið einn með ungann sinn því það var nóg að gera hjá þeim ljósmæðrum sem voru á vakt.

 Jæja feðginin eru að koma úr sundi, læt þetta nægja í bili...

Það skyldi þó ekki fara svo að Íslendingar fengju gull á ólympíuleikum?? Það væri náttúrulega bara gaman. Nú fyllist þjóðin stolti eins og alltaf þegar "strákunum okkar" gengur vel á stórmóti, en við megum líka alveg vera stolt, þeir hafa staðið sig ótrúlega vel og eiga það vel skilið að spila í úrslitaleiknum. Nú er bara að rífa sig á lappir á sunnudagsmorguninn og setjast með cheeriosið fyrir framan sjónvarpið og passa að láta það ekki standa í sér í spenningnum

En yfir í annað, það eru ekki nema 4 vikur í áætlaðan fæðingardag. Tíminn líður ótrúlega hratt, næstum of hratt því við erum á fullu hér heima, svo maður vonar bara að litli prinsinn flýti sér ekki um of í heiminn. Maður er svona aðeins að byrja að gera klárt, farin að þvo dálítið af barnafötunum og svona þetta helsta, ekki gott að eiga þetta allt eftir, það róar líka aðeins taugarnar hjá mömmunni að geta gert eitthvað klárt fyrir litla krílið.

Jæja ég ætla að leggja mig í nokkrar mínútur áður en ég sæki Hafdísi á leikskólann................

Best að skella sér bara til eyja.....NOT. Það er alveg spurning hvenær maður lætur verða af því að fara á þjóðhátíð, hef nefninlega aldrei farið. Kannski maður nái að fara fyrir fertugt, hver veit. 

Hér er allt á fullu í framkvæmdum, við erum að leggja lokahönd á húsið okkar, loksins. Það er verið að flísaleggja baðherbergið á efri hæðinni og klára að mála síðasta svefnherbergið í húsinu. Ég kalla okkur nú bara verulega nægjusöm að hafa getað búið í hálfkláruðu húsi í 4 ár, en það eru 4 ár 7. ágúst n.k. síðan við fluttum inn á neðri hæðina með pínulítið eldhús í þvottahúsinu og geymslunni, stofuna inni í svefnherbergi og enga sturtu fyrr en 5 mánuðum seinna. Við vorum áskrifendur að sturtunni hjá Millý á meðan. Nú er ekki seinna vænna en að ljúka við kofann því það styttist óðum í að litli drengurinn komi í heiminn, ekki nema u.þ.b. 7 vikur í það. Hreiðurgerðin er farin að gera vart við sig hjá minni svo það er ferkar erfitt að eiga heima í húsi þar sem allt veður í óhreinindum á meðan verið er að vinna við flísalögn og annað með tilheyrandi sóðaskap. Það er stundum stutt í að svipan fari á loft og mín breytist í harðstjóra en ég reyni að halda mig á mottunni, þó það sé stundum erfitt, sérstaklega á meðgöngunni

Jæja ég held að ég láti þetta nægja í bili, reyni nú að bæta úr bloggleysi sumarsins, ég bara nenni ekki að hanga í tölvunni á sumrin í góðu veðri, enda nóg annað að gera á ört stækkandi heimili

Farið varlega um helgina,  hvað sem þið gerið...